Hangi biriniz ister ki, altından ırmaklar akan hurmalardan, üzümlerden bir bahçesi olsun, içinde kendisinin olan bütün ürünler de bulunsun; fakat kendisine ihtiyarlık gelip çatsın, (üstelik) zayıf ve küçük çocukları olsun (böyle bir durumda iken) ona (bahçesine) ateşli bir kasırga isabet etsin de yanıversin. İşte Allah size ayetleri böyle açıklar, ki düşünesiniz.Onlar çocuklarımız. Herkesin özenle yetiştirdiği bahçesinde bir kış gününün ardından doğan güneşle birlikte yüzümüzü güldüren çiçeklerimiz. Çocuklar, dünyanın en güzel şeyi. Çocuklar mutluluk, çocuklar umut, çocuklar ne kadar yorgun olursak olalım evimize gittiğimizde yüzümüzü güldüren en değerli varlıklarımız. Ne yazık ki her çocuk çocukluğunu mutlu geçiremez. Kimi çocuk en yakınını kaybeder ve erken yaşta olgun bir kimseye dönüşür. Kimi çocuk en sevdiğinden ayrılmak zorunda kalır. Eşlerinizin, eğer çocukları yoksa, geride bıraktıklarının yarısı sizindir. Şayet çocukları varsa, -onunla yapacakları vasiyetten ya da (ayıracakları) borçtan sonra- bu durumda bıraktıklarının dörtte biri sizindir. Sizin çocuğunuz yoksa, geriye bıraktıklarınızdan dörtte biri onların (kadınlarınızın)dır. Eğer sizin çocuğunuz varsa geriye bıraktıklarınızdan sekizde biri onların (kadınlarınızın)dır. (Yine bu hükümler,) Edeceğiniz vasiyet veya (varsa) borcun düşülmesinden sonradır. Mirası aranan erkek ya da kadın, çocuğu ve babası olmayan bir kimse olup erkek veya kız kardeşi bulunursa onlardan her biri için altıda bir vardır. Eğer bundan fazla iseler, bu durumda -kendisiyle yapılan vasiyette ya da (varsa) borçtan sonra- üçte bir’de -zarara uğratılmaksızın onlara ortaktırlar. (Bu size) Allah’tan bir vasiyettir, Allah, bilendir, (kullara) yumuşak olandır. Yani kimilerinin çocukluğu bahar gibi, yaz gibi geçer. Kimilerinin çocukluğu kış gibi geçer. Kimi çocuklar savaşın ortasında doğar, bomba sesleri ile uyanır sabaha, kimi çocuklar da baharın o muazzam kokusu ve kuşların o cıvıltılı sesleri ile uyanır sabaha. Her çocuğun kaderi farklı yazılmıştır oysa.  Dünyadaki çocukların acı çekmemesi için, ayrılıkların yaşanmaması için savaşların son bulması gerekir. Çocuklarını kaybedenler ve onları üzenler geleceklerini kaybettiklerini unutmamalıdır. Saf ve masum bir çocuğun yaşadığı acılar her insanın derdi olmalı ve tüm dünya, çocuklara önem vererek onların sorunlarına daha duyarlı hale gelmelidir.