İnsanoğlu konuşan ve düşünen bir varlıktır. Tanım her ne kadar böyle ise de her ne hikmetse her insan düşünemiyor. Ama hepimizin daha belirgin bir ortak yönümüz var.

Duygularımız ve acı çekmek. Şans oyunlarından almış olduğunuz bilete en büyük ikramiye çıksa ne kadar çok sevinirsiniz değil mi? Kim sevinmez ki …

Bir de amorti çıksa sanırım sevinciniz de amorti olur. Kazanmadım ama kaybetmedim de.. Mantığıyla bir şey olmaz. Nefes alıp-verdiğimiz sürece duygularımız var. Çok büyük ikramiye talihlisi olduğumuzda çok gülüyoruz. Amorti çıktığında ne seviniyoruz ne üzülüyoruz. Hayat hep kazanmak değil, kaybetmek de var. Bir de kaybetmek tarafından hayata ve yaşadıklarımıza bakalım. İnsanların insanlara ihtiyacı var. Bu münasebetler de kimi zaman sevmek ile hayatımıza giriyor. Evet, adına aşk dediğimiz bir duygu da var hayatımızda . Bir ömür boyu yaşadığımız, veya bir ömür boyu  çektiğimiz aşk acısı …  Piyango gibi …  Yanında iken gülmek , sevdiğine ulaşamamak durumunda acıyı hissetmek gibi … Diğer anlatımla sahip olduklarımızı yitirmek. Hiç ağlamamak için belki de hiç sevmemek lazım. Ama o zaman da insan unsuru olmuyor. İnsan sevgilisini kaybedebilir, yatırmadığı şans oyununa büyük ikramiye çıkabilir önemli değil. En büyük aşklar aile sevgisi, vatan sevgisi…..